Kahramanmaraş’ta 6 Şubat Pazartesi günü meydana gelen 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki iki zelzelenin akabinde 16 gün geçti.
İZLEMEK İÇİN TIKLAYIN
“TENEKE SALLANSA ZELZELE OLDU ZANNEDİYORUZ”
Kahramanmaraş’ın Türkoğlu ilçesi de zelzeleden etkilenen ilçelerden biri. 10 kentte yıkıma sebep olan zelzelelerin akabinde bölgede artçı zelzeleler devam ediyor. ANKA Haber Ajansı’nın gittiği Türkoğlu Şekeroba köyündeki vatandaşlar, “Teneke sallansa sarsıntı oldu zannediyoruz” diyor.
Birçok konutun yıkıldığı, yıkılmayanların ağır hazar aldığı Şekeroba köyünde; mahalle okulu da zelzeleden etkilendi. Okulun yıkıntıları ortasında bir panonun üzerindeki “güvenli okul” yazısı dikkat çekti.
“Doğduğumdan beri buradayım” diyen Şekerobalı Mehmet Bolat zelzeleden 7 yakını kaybettiğini anlattı. Oğlunun yaşadığı konutun göçük altında kaldığını, kendi uğraşlarıyla enkazdan 4 kişinin cansız vücudunu çıkardıklarını aktardı. Bolat, günlerdir çadırlarda elektriksiz kaldıklarını anlattı. Komşularının konutlarında hayatını kaybedenleri tek tek sıralayan Bolat, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Bir ‘bakanım’ dedi, üç de ‘milletvekiliyim’ dedi, geldiler oturdular yanıma ‘Ne muhtaçlığın var’ dediler. ‘Benim bir gereksinimim yok. Millet yiyeceğimizi verdi, getirdiler.’ ‘Başka ne?’ ‘Odun, kömür yok’ dedim. ‘Düzce’den iki tır yüklendi’ dedi. Bundan beş gün evvel. Buranın da pozisyonunu verdiler. Beş gün geçti, Düzce’den gelen tırlar daha gelecek. Bunu diyen milletvekilleri. Benim 7 cesedim var. Karşımdaki konutun 6 cesedi var. Bunun üstündeki konutun 5 cesedi var… Bizim durumumuz bu vaziyette… Daha bize devlet gelmedi yani.
“DEVLET BİZE ‘NE YAPIYORSUNUZ’ DEMEDİ, HALK BİZE YARDIM EDİYOR”
Benim bir çocuk gitti kepçe buldu getirdi. Onu (enkazı) deştiler. Birini bir gün sonra çıkardılar çocuğu kucağında hanımı. Bir gün sonra da oğlumla bir çocuğunu çıkardılar. Devletin kepçesi de gelmedi, operatörü de gelmedi. Bizi de sormadı daha. Benim bildiklerim bu kadar. Kefen veren olmadı. Bir damla su veren de olmadı. O günden bugüne kadar kendi gücümüzle yaşayıp gidiyoruz. Halk bize yardım ediyor. Devlet bize ‘Ne yapıyorsunuz’ demedi. Bu çadırları da kendi gücüyle gidip bulup getirenler getirdi.”
“CESET TORBASI VERMEDİLER, İNEKLERİ YEMLEDİĞİM YEM TORBASINA KOYDUM ALTISINI DA…”
Kardeşinin ailesinin depremzede yandıklarını söyleyen Servet Bolat ise gözyaşları içerisinde yaşadıklarını anlatıyor şu sözlerle anlatıyor:
“Kül oldu gitti. Altısını torbaya koydum, modüllerini kendi imkanlarımla gömdüm, diğer kimse yok, o denli gitti hepsi… Soba devriliyor, tutuşuyor konut. İçinden çıkamadık. Çocuklar, kardeşim, gelin hepsi gitti. Birini biz çıkartabildik, ötekilerin hepsi gözümüzün önünde… Damla su yoktu. Tahminen bir su olsaydı kurtarma bahtımız yüzde 100’dü. Ben ne yapayım… Konut olmuş, bark olmuş; gitti hepsi… Yem torbalarına koyduk gömdük. Ceset torbası vermedi, Türkoğlu hastanesi, devlet hastanesi. İnekleri yemlediğim yem torbasına koydum altısını da, kendi ellerimle gömdüm.”
Komşusunun çocuğunun da enkazdan çıkarıldığını söyleyen Bolat, “Hastaneye götürmüşler ölüsünü de bulamıyorlar, dirisini de. Nurdağı Devlet Hastanesi’ne Etila Lider. Yok çocuk…” dedi.
“HER VATANDAŞ CUMHURBAŞKANI OLARAK GEÇSİN BU YOLDAN YANIMDA DURMADIKTAN SONRA NE GEREĞİ VAR”
Evi ağır hasar alan, yakınlarını enkazdan kendi uğraşıyla çıkardığını belirten Şekerobalı diğer bir depremzede ise, aracının römorkunu battaniye ile kapatarak kendilerine kalacak yer yaptıklarını anlattı. Depremzede şunları söyledi:
“Cenazelerimizi bile kendi imkanlarımızla çıkarttık. Kimseyi görmedik. Havadan gidiyor helikopter ancak neye gidiyor, nereye gidiyor? Her vatandaş Cumhurbaşkanı olarak geçsin bu yoldan, yanımda durmadıktan sonra ne manası var ya. İsterse ben cumhurbaşkanı olayım, vatandaşın yanına gitmezsem ne gereği var. Bakanlar geliyor en sağlam binada oturuyorlar, ‘Yaraları saracağız’ diye açıklama yapıyorlar. Ben de derim ‘Dünyanın yarasını sarıyorum…’ Bitti mi, dünyanın yarası kapandı mı? ‘Yapacağız’ demekle olmaz icraatla olur. Bizi hâlâ kandırıyorlar, hala kandırıyorlar.
“BUGÜN KAÇINCI GÜN… BİRİNCİ SEFER SİZ GELDİNİZ”
Vatandaş yardım getirdi sağ olsunlar. Fakat o da kesildi. Vatandaşın katkısıyla oldu bizim iş. Devlet yok yanımızda. Ben daha görmedim. Bugün kaçıncı gün… Birinci kere siz geldiniz. Şu sokaktan daha muhtar bile geçmedi. Kendi komşumu bile bilmiyorum kaç kayıp olduğunu. Kimi diyor 500 kimi diyor 600… Çok…”
“7 KİŞİYİ KAYBETTİM”
Depremde ağır hasar alan konutunun önünde oturan yaşlı bir bayan ise, çadırda kaldığını fakat soğuktan üşüdüğünü belirterek, konteyner yardımı istiyor. Ailesinden 7 kişiyi kaybettiğini söyleyen depremzede, “Hastayım yürüyemiyorum. Ailemden çok öldü. 9 bireydik burada. Enkazdan bizi komşu çıkartmış. Çocuk üniversiteye hazırlanıyordu. 5 saat altında kaldı. Yardımlar geliyor, erzak geliyor ancak ne gereği var korkuyoruz. Hastayım ben yürüyemiyorum. Platin var” dedi.