Türkiye Personel Partisi (TİP) Genel Lideri Erkan Baş, partisinin kültür ve sanat işçileriyle buluşmasında, “20 yıldır Türkiye tarihinde gördüğüm en kültür-sanat düşmanı, en halk düşmanı, en bayan düşmanı, en genç düşmanı iktidar hâlâ iktidar koltuğunda oturuyorsa hepimizin bundan kendisine dair çıkartması gereken bir hisse var. Biz de demek ki 20 yıldır bir şeyleri yapamadık; eksik yaptık, yanlış yaptık, yanılgılı yaptık ya da gücümüz yetmedi lakin bu sonucu değiştiremedik” dedi.
TİP, bugün İstanbul’un Ataşehir ilçesinde bulunan DasDas Sahnesi’nde kültür ve sanat işçileriyle buluştu. Çok sayıda sanatkarın katıldığı programda, TİP Genel Lideri Erkan Baş, Parti Sözcüsü Sera Kadıgil, Genel Lider Yardımcısı Barış Atay da yer aldı.
Programda konuşan Erkan Baş, 200’e yakın halk toplantısı yaptıklarını ve demokratik kitle örgütü temsilcileriyle, sendikacılarla, hukukçularla, bilim insanlarıyla, çeşitli bileşenlerle bir ortaya geldiklerini anlattı. “Başlangıç noktamız şurası; Türkiye’de bir siyaset nizamı var ve bu, üstten aşağı işleyişi temel alan bir siyaset sistemi. Biz, bunu tepetaklak etmek istiyoruz” diyen Baş, şöyle konuştu:
“Halkın özne olabildiği bir ortam yaratmaya çalışıyoruz”
“İlk ortak noktası bütün bu toplantıların, mümkün olduğunca halkın özne olabildiği, alanın temsilcilerinin özne olabildiği, onların kelamının siyaseti belirlediği bir üslubu yaratmaya çalışıyoruz. Bu, mahalle meclisleri için de bu türlü, hukukçular için de bu türlü, bilim insanları ve sanatkarlar için de bu türlü. Şayet biz siyaseten bir şeyi başaracaksak, bence Türkiye’de bunu başarmamız lazım. Siyasetin o üstten aşağı tek taraflı işleyişine son veren ve sahiden üretenlerin, alanlarına emek verenlerin kelamının daha yük kazandığı bir süreci yaşamamız lazım. Bir itirafla başlayayım. Mesela birinci toplantılarla bugünkü toplantılar ortasında hayli öğrendik. Zira birinci toplantılara gittiğimizde, Türkiye’deki siyasetçilerin yüzde 99’u üzere davranıyorduk. Yani memleketin durumunu anlatıyorduk mesela. Düşünsenize, artık Tuzla’da bir emekçi toplantısındasınız, oradaki emekçilere emekçilerin durumunun ne kadar makûs olduğunu anlatıyorsunuz. ‘Aslında çok fakirsiniz, kira ödeyemiyorsunuz’ falan.
“Memlekette ne yaşıyorsak bunun yüzde 99’unun sorumlusu iktidar”
Gerçekten lakin sonra düşündük. Hepimiz aslında birebir şeyi yapıyoruz. Yani insanların yaşadıklarını onlara anlatmaya çalışıyoruz. Bir müddet sonra bundan doğal olarak vazgeçtik. Yani onlar daha düzgün anlatıyorlar, yaşıyorlar zira o durumu. Eski toplantılar bir saat sürüyorsa 55 dakika durum tahlili yapıyoruz, 5 dakika ‘ne yapmalıyız’ı konuşuyoruz. Hatta şöyle oluyor, itiraf edelim; biz bağırıyoruz, onlar bizi alkışlıyor. Onlar da uygun konuşuyor. Biz de onları alkışlıyoruz falan. Rahatlayıp konuta gidiyoruz. İçimiz boşalmış oluyor. Meğer bu toplantıların bizi rahatsız etmesi lazım. Yapmadıklarımızla yüzleşmemiz, yapmamız gerekenleri görmemiz gerekirdi. Yavaş yavaş elimizden geldiğince kendimizi düzeltmeye çalışıyoruz. O yüzden hani artık de memleketin içinde bulunduğu durum falan, bunları tanım etmeyeceğim. Bu toplantının benim açımdan özel, şöyle bir manası var. Memlekette ne yaşıyorsak bunun yüzde 99’unun sorumlusu iktidar. Biz, elimizden geldiğince bulunduğumuz her platformda iktidarı eriştiriyoruz. O söylediklerimizin hepsi doğrudur, gerçektir, inandığımız şeyleri söylüyoruz lakin bunun yanına, bu usul toplantılarda bir şey daha eklememiz gerekiyor.
“Hepimizin bundan kendisine dair çıkartması gereken bir hisse var”
“Her geçen gün sağ; hegemonyasını, hakimiyetini artırıyor”
Biz, açıkçası şöyle düşünüyoruz. 20 yılın hâlâ istediğimiz sonuca bizi taşımamasının en kıymetli nedeni, memlekette güçlü bir solun olmayışıdır. ‘Yani sol tek başına bu iktidarı alaşağı ederdi, biz hallederdik bu işi’ savında değilim fakat Türkiye’de güçlü bir sol, güçlü bir sosyalist hareket olmayınca siyasetin genel istikrarı sağa kayıyor ve her geçen gün sağ; hegemonyasını, hakimiyetini artırıyor. O yüzden iktidarın yenilmesi daha da güç hâle geliyor. Meğer kuvvetli bir sol, memleketteki bu hegemonyayı en azından kırabilirdi ve memlekette her tıp gericilik, ırkçılık, milliyetçilik, savaş yanlılığı, LGBTİ düşmanlığı, bayan düşmanlığı bu kadar kolay söz edilemez bir şey hâline gelir. Bu da AKP’nin altındaki tabanın kayması manasına gelirdi. Bunu tartışmak istiyoruz.
“AKP’den kurtulmak istiyorsak kesinlikle ancak kesinlikle güçlü bir sola muhtaçlık var”
Eğer AKP’den kurtulmak istiyorsak kesinlikle lakin kesinlikle güçlü bir sola gereksinim var memlekette. Herkesin bu türlü bir adım daha sağa hakikat kaydığı bir tabloda AKP’yi yenmek mümkün olmuyor. Türkiye’de siyaset, halka yurttaş gözüyle bakmayan bir siyaset; seçmen gözüyle bakıyor. Tribünde otursun, 4-5 yılda bir alkışlasın, oyunu versin, sonra tekrar tribüne, konutuna geri dönsün. Bu esasen ilkesel olarak bizim benimseyeceğimiz bir şey ancak bunun bir de şöyle bir sonucu var. Şayet siz yurttaş, geleceği birlikte kuracağınız yol arkadaşı değil de seçmen olarak bakarsanız o vakit tek derdiniz, o an prestijiyle onun oyunu almak oluyor. Münasebetiyle o an prestijiyle onun güzeline gidecek ne varsa onu söyleyen bir siyaset üslubu Türkiye’de hükümran olmaya başlıyor; muhalif olduğunu tez eden kısımlar ortasında da.
“AKP eliyle son 20 yılda önemli bir dönüşümden geçirildiyse aydınlığa, hoşluğa, eşitliğe, özgürlüğe, barışa, kardeşliğe gerçek da bir dönüşüm mümkündür”
Bizim tezimiz şu. Memleket nasıl AKP eliyle son 20 yılda önemli bir dönüşümden geçirildiyse aydınlığa, hoşluğa, eşitliğe, özgürlüğe, barışa, kardeşliğe hakikat da bir dönüşüm mümkündür lakin bunu görmeyip ben bu insanların oyunu nasıl alırım diye düşündüğümüz sürece aslında iktidarın yeri kuvvetleniyor ve 20 yıldır hâlâ o koltukta oturmaya devam ediyorlar. Hasebiyle bir halkı özdeleştirmek, bunun yol ve sistemlerini bulmak, geliştirmek çok kolay bir şey değil; söylemesi kolay, yapması çok sıkıntı. Zira yıllara dayanan alışkanlıklar bunlar lakin buraya odaklanmamız lazım. Münasebetiyle bir seçmen fikrini ortadan kaldırıp yurttaş ortak paydasını merkeze almaya çalışıyoruz. Bunun uzanımında da Türkiye’de güçlü bir sol oluşabileceğini ve oluşan bu sol yükün Türkiye’deki bütün siyaset istikrarını değiştirebileceğine inanıyoruz.
“Tayyip Erdoğan bir tesadüf değildir”
Yine bizim açımızdan bu tartışmalardan çıkarttığımız değerli sonuçlardan bir tanesi de alışılmış seçime az bir vakit kaldı. Her gittiğimiz yerde seçim konuşuyoruz ancak Türkiye Personel Partisi’nin görüşü şudur arkadaşlar. Bu seçim, Türkiye tarihinin en kıymetli seçimlerinden bir tanesi. Bunu tartışabiliriz lakin daha kıymetli bir şey var. Bu seçim, ikinci yüzyıla açılan bir kapı olacak. Münasebetiyle bu seçimde bizim karşılık vermemiz gereken soru şu üzere geliyor. İkinci yüzyılda Türkiye’de sol olacak mı, olmayacak mı? Bunu da çok lakin çok kıymetli buluyoruz. Zira birinci yüzyıla baktığımızda, ta 1920’lerden bugüne sistematik bir biçimde solu imha etmeye çalışan, yok etmeye çalışan; halkın, işçilerin, fakirlerin siyaset alanında temsiliyetini engellemeye çalışan bir anlayış hâkimdi Türkiye’ye. O yüzden mesela Tayyip Erdoğan bir tesadüf değildir diyoruz.
“Tayyip Erdoğan’dan kurtuluşa yakın olduğumuz hissindeyiz”
Siz bütün bu Cumhuriyet tarihi boyunca solcuları, sosyalistleri, ilericileri, devrimcileri yok etmeye odaklanan bir siyaset güderseniz, işte Kürtleri, Alevileri yok sayarsanız; tarikatların, cemaatlerin daima olarak önünü açarsanız varacağınız yer, Adalet ve Kalkınma Partisi’dir, Tayyip Erdoğan’dır. Artık bunu niçin söylüyorum? Biz, Tayyip Erdoğan’dan kurtuluşa yakın olduğumuz hissindeyiz. Bu Saray rejiminin önümüzdeki günlerde bir mağlubiyet yaşayacağını hissediyoruz. Muhalefet bir kusur yapmazsa bu hezimetin mümkün olduğu bir basamaktayız. Bu kıymetli. Burada rolümüzü oynayacağız, vazifemizi yapacağız ama temel büyük endişemiz şu. Tamam, biz Tayyip Erdoğan’ı yendik, AKP iktidarına son verdik, yeni bir devir başladı lakin o periyot de halksız, solsuz bir devir olarak başlar ve bu türlü devam ederse; işçilerin, fakirlerin olmadığı yeni bir siyaset tertibi inşa edilirse en büyük endişemiz, 3-5 yıl sonra AKP masraf, bu sefer BKP, CKP gelir, işte Erdoğan sarfiyat oburu gelir ve biz önümüzdeki yüzyılın birinci çeyreğini de kaybetme riski görüyoruz. O yüzden önümüzdeki seçimlerde aradığımız şey, işte oyumuzu bir ölçü artırmaktan, milletvekili sayımızı bir ölçü artırmaktan falan ibaret bir şey değil.
“Gezi direnişi Türkiye’de sosyalist hareketin bir zirvesiydi”
Bunlar sonuç olarak kıymetli ama temel sorumuz şu; ikinci yüzyıl, solsuz dizayn edilmek isteniyor. İkinci yüzyıl, Kürtsüz dizayn edilmek isteniyor. İkinci yüzyıl, bayansız dizayn edilmek isteniyor. LGBTİ artılar olmadan dizayn edilmek isteniyor. Uzatabilirim fakat özetiyle söylüyorum. İkinci yüzyıl, solsuz dizayn edilmek isteniyor. Buna müsaade verecek miyiz, vermeyecek miyiz? Mesela bizim bazen tahminen size çok gelen telaşımızın, heyecanımızın ardında bu önümüzdeki yüzyıla ait bir sav ve o yüzyılın birinci adımlarında üzerimize düşen sorumluluğu yerine getirme arayışı var. Bugün Türkiye Emekçi Partisi’nin biz bir baht yakaladığını düşünüyoruz. Bakın, çok açık söylüyorum; bir talih. Nedir bu? Yani bizim Seyahat direnişi prestijiyle başladığımız bir tartışma vardı. Seyahat direnişi Türkiye’de sosyalist hareketin bir doruğuydu lakin bir tepe olduğu üzere aslında yine inişe başladığımız bir an olarak da kıymetlendirebiliriz.
“Gezi’de halk yapması gereken her şeyi yaptı, biz yapamadık”
Orada biz şunu gördük. Aslında sosyalizmin kıymetlerinin toplumun çok geniş kesitleri tarafından benimsenebildiğini, sahiplenebildiğini, hatta insanların, tahminen ismini bu türlü koymamakla birlikte, bunun için hayatını ortaya koyan bir gayrete girdiğini, lakin sosyalist hareketin, bütün olarak hepimizin, bütün sosyalist özverileri, bireyleri, kümeleri, partileri, Gezi’de var olanları katarak söylüyorum, biz rolümüzü oynayamadık. Yani halk yapması gereken her şeyi yaptı, biz yapamadık. Tarihte bu türlü anlar olur. Yapamayabilirsiniz, lakin oradan sonra ‘sosyalist hareketin bir tekrar kuruluşa muhtaçlık var’ saptamasıyla başladı bugünkü TİP’in seyahati. Bunu elimizden geldiğince daima birlikte yapmaya çalıştık. Birleşik Haziran Hareketi deneyimiz oldu ortada, 2015 seçimlerinde HDP’ye oy verdik. O da bunun bir adımıydı, HDP’nin barajı aşması kıymetli bir şey olacaktı. Çeşitli adımlar oldu.
Sonunda o süreçleri birlikte yaşadığımız çok sevgili bir arkadaşıma söylediğim lafı söyledim. Diğer bir siyasi partinin genel lideriydi o vakit. Bir arada yapalım bu dönüşümü diye çok çabaladık. Olmadı. Sonra bir gün bana geldi, dedi ki ‘Ya Lider, bu TİP bayağı oldu galiba. Siz başardınız bu işi’. Solun içinden baktığınızda, eşitler ortasında birinci diyebileceğimiz bir yere geldik. Dedim ki ‘Vallahi hocam, makûs komşu insanı mesken sahibi yapıyor. Biz bunu daima birlikte yapalım istiyorduk, siz kendi varlığınızı sürdürmeyi, bu yenilenmeye tercih ettiniz.’ Nitekim bu türlü oldu ve çok az sayıda beşerle, çok büyük kısmı genç olan beşerlerle bir seyahate çıktık.
“Sadece oy vermekten ibaret olmuyor”
Burada şunu bilmenizi istiyorum. Bizim tahminen de bütün Türkiye sosyalist hareketinden ayrıldığımız nokta şurası oldu. Artık biz, genelde halka kızıyoruz. Türkiye’de her şeyi seçimlerin çözeceğini düşünen çok geniş bölümler var. Bu hakikat değil. Seçimlerle her şeyi çözemezsiniz. Hatta pek az şeyi seçimlerle çözebilirsiniz. Bu hakikat. Bizim, bunu yılın 365 günü yurttaşlara tıpkı vakitte anlatmamız lazım. Yani daha faal bir siyasete iştirak daveti yapmamız lazım. Yalnızca oy vermekten ibaret olmuyor ama, mesela bunu seçim devirlerinde anlatmanın hiçbir kararı olmadığı kanaatindeyim. Yurttaşın durumu bu, sosyalist hareketin durumuysa şu. Türkiye’de biliyorsunuz çeşitli sol-sosyalist kümeler vardır. Sav ediyorum; bir haksızlığa uğradığınızda ve hak gayretine girdiğinizde, rastgele bir sosyalisti aradığınızda elinden ne geliyorsa gelir, o uğraşın bir kesimi olur. Her hak gayretine giren sosyalistler, iş seçimlere geldiğinde halka gerçek bir seçenek sunmuyorlar. Burada olağandışı bir durum var.
“Biz, seçimlerde de tesirli olmalıyız”
Vatandaş için siyasete iştirakin şu anda en tesirli aracı oy kullanmak ise biz onu da en tesirli biçimde kullanmasının yolunu en azından önermeliyiz. O yüzden natürel Türkiye Personel Partisi, seçimleri de önemseyen, seçimlerde de memlekette sol ismine, sosyalistler ismine bir yük oluşturmanın gerektiğine inanan bir parti. Bunu da paylaşmak istedim. Genelde bizde, bu türlü seçimler çok kıymetli değildir diye bir yaklaşım var. Biz bunu tartışabiliriz lakin gerçek bulmadığımız, bugüne kadarki tartışmalardan çıkarttığımız sonuç. Biz, seçimlerde de tesirli olmalıyız, seçimlerde de adres olmalıyız, seçimlerde de seçenek olmalıyız biçiminde bir yaklaşımımız olduğunu da paylaşmış olayım.” (ANKA)