Fehmi Koru*
Bugünün tarihini bir yere yazınız: 18 Ekim 2022…
Göreceksiniz, önümüzdeki on yıllarda bu tarih sıkça tekrarlanacak…
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, Meclis’ten AK Parti ve MHP milletvekillerinin oylarıyla geçen ve kamuoyunda ‘sansür yasası’ diye anılan yasal düzenlemeyi, birkaç gün beklettikten sonra, dün onayladı ve metin bugünkü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdi.
Artık ‘dezenformasyon’ mazeretli cezalara herkes hazır olmalı.
AK Partililer maddeyi Meclis’te kabul ettikleri gün çok sevinçliydiler; o sevinçle genel şura salonunda toplu fotoğraf da çekirdiler.
Ne kadar da keyifli, mesut, bahtiyar görünüyorlar…
Görevi iktidarın her yaptığını savunmak olan parti sözcüleri ile medyadaki destekçileri ortasında çıkan maddeyi içlerine sindiremeyenler var mıdır sanki?
Sanıyorum var.
Yasa çıksın diye uğraşanlardan birkaçı, medyadaki köşe sahibi destekçilerden de birtakımı, maddeyi metinde var olmayan birtakım kurallara bağlama uğraşına girdiler. Onlara nazaran, yargılanmak için beş koşulun yerine gelmesi gerekiyormuş.
İleride davalar açılmaya başladığında mahkemeler artık açıklanan o kurallara bakarak mı yoksa 29. unsurda ne yazıyorsa ona dayanarak mı karar verecekler, bunun mukayesesini sağlıklı yapabilmek için, o beş kaidesi, AK Parti sözcüsünün ağzından çıktığı biçimiyle buraya aktarıyorum:
“Suçun teşekkülü için tam beş unsurun, beşinin de varlığı aranacak. Yani;
- Yayılan haber gerçek olmayacak.
- Ülkenin güvenliği ve kamu sıhhati ile ilgili gerçekdışı haber olacak.
- Halk ortasında panik, endişe ve kaygı oluşturma kastı taşıyacak.
- Kamu barışını bozmaya elverişli olacak.
- Bunlar aleni biçimde yapılacak.”
Metinde bu sınırlamayı haklı gösterecek bir yumuşaklık yok. Savcı, birinin yapacağı cürüm duyurusunu yahut Cumhurbaşkanlığı’na CİMER aracılığıyla iletilen şikayetin kendilerine gönderilmesini soruşturma ve dava konusu yapabilecek, yargıç da, büyük ihtimalle, en ağır cezayı takdir edecektir.
Geçmişte Türk Ceza Kanunu’nda yer alan 141, 142, 163 ve daha sonraları 312. hususlar mahkemeler tarafından daima o denli uygulanmış, uzun yıllar boyunca sağ ve soldan birçok insan, sakıncalı görüşlere sahip olduğu, yasaklanmış kitaplar okuduğu yahut yazılı-sözlü propaganda yaptığı savlarıyla ağır cezalara çarptırılmışlardır.
Necip Fazıl okul yıllarından daha uzun mühlet cezaevlerinde kaldığını söylerdi ve vefatı 12 Eylül (1980) askeri idaresinin kendisini bir kitabı sebebiyle cezaevine atma hazırlığına denk gelmişti. Vefat etmeseydi, ileri yaşına ve hastalıklarına karşın mahpusa atılacaktı.
Sezai Karakoç 1970’li yılların başlarında ‘İslam’ın Dirilişi’ isimli hacimce küçük kitabı yüzünden yargılandı, ceza aldı, 1974 yılında çıkan af sayesinde cezaevine girmekten kurtuldu.
Artık Devlet Bahçeli’nin bile şiirlerini kitleler önünde okuduğu Nazım Hikmet, şimdilerde yere göğe sığdırılmasına bakmayın, en verimli olacağı yıllarını cezaevinde geçirmiştir.
Hayatının tam 12 yılını…
O yıllar gerilerde kaldı, beşerler kanıları ve kanılarını açıklamaları sebebiyle yargılanmıyor, cezaevlerine düşmüyor deniliyordu ki, sonunda cezaevleri tekrar eski işlevine kavuşmaya başladı.
Yeni maddeyle bu durum daha da vahim bir hal alacak.
Alacak da ne olacak?
Dezenformasyon yasası işletilerek medya mensupları ve toplumsal medya kullanıcıları hesaba çekilebildiği için ekonomik ezalar hissedilmeyecek mi?
Yasa çıktı ve uygulanmaya başladı diye doların TL karşısındaki bedeli 19 TL’ye yaklaşmışken 10 TL’nin altına mı düşecek?
Daha müreffeh ve insanlarını keyifli eden bir ülke haline mi gelecek Türkiye?
Görüş açıklayanlardan görüşleri beğenilmeyenler yargılanmaya başlayınca, AK Parti ile MHP’ye oy vermemeye kararlı seçmen, kararını değiştirip iktidarın ömrünü uzatacak biçimde mi davranacak?
Ülkemize dışarıdan bakanlar, “Aman ne yeterli oldu, yalan-yanlış şeyler konuşup paylaşanlar mahpusa atılıyor, gidelim Türkiye’ye yatırım yapalım” deyip paralarını üzerimize mi boca edecekler?
Sahi bugünden itibaren ne olacak?
Ne olacağını bilmesem de bunların hiçbirinin olmayacağını biliyorum.
Tarih özgürlükler kısıtlandığında bunun yapıldığı ülkede uygun şeyler olmadığını yazıyor.
Kendi tarihimizin bugünkü iktidar tarafından da sıkça eleştirilen sayfalarında yer alan olaylar da yanlışlığın şahidi.
Necip Fazıl’ı, Nazım Hikmet’i, hatta sonradan başbakanlık da yapmış gazeteci Bülent Ecevit’i mahpusa attılar da ne oldu?
[Bir periyot sıkça yargılanıp cezalandırılan gazeteciler ve müelliflerin ikinci adresi halini almış ve bu özelliğiyle onların yattığı kısım ‘Hilton koğuşu’ olarak isimlendirilmiş Ankara’daki Ulucanlar Cezaevi, yakın vakitte müze haline dönüştürülmüştü. Oradan yatan Necip Fazıl, Ahmet Arif, Çetin Altan, Bülent Ecevit üzere isimleri hatırlamaya yarayacak hatıra eşyaları ve fotoğraflar müze ziyaretçilerine o devirler hakkında bilgi sağlıyor.]
Siz benim en başta yaptığım tavsiyeyi ciddiye alın ve bugünün tarihini akıl defterinizin bir tarafına kaydedin.
Bugün 18 Ekim 2022. Kamuoyunda ‘sansür yasası’ ismini alan düzenleme bugün yürürlüğe girdi.
Yürürlükten kalktığı günden başlayarak 18 Ekim 2022 tarihi sıkça anılacak.
Tıpkı basından sansürün kaldırıldığı için hafızalara kazınan ve sonradan ’basın bayramı’ olarak kullanılmaya başlanan 24 Temmuz 1908 tarihi üzere.
Meclis’te çekilmiş toplu fotoğraf o vakit başka bir paha kazanacak.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.