Fehmi koru*
Bu sabah gazetelere şöyle bir göz atarken iki kişinin açıklamalarıyla ilgili haberler dikkatimi çekti.
Her iki haber de beni derin kanılara sevk etti.
İlki, kaliteli bir futbol mesleğini tamamladıktan sonra Karagümrük takımınına teknik yönetici atanarak ülkemize gelen Andrea Pirlo’nun 5-4 kaybettikleri Fenerbahçe maçı sonrası yaptığı açıklama.
Hayır, “Ben hatırlıyorum” deyip örnekler verecek değilim. Biz futbolseverlere zevkli bir müsabaka izlettikleri için iki ekibin teknik yöneticilerine teşekkür etme fırsatı vermiş oldu o açıklamasıyla Pirlo.
Süper Lig’te alana çıkıyor kadrolar ve herbiri sıradan insanların hayal edemeyecekleri meblağlarla transfer edilmiş profesyonel oyuncular futbol ismine amatörlük sergiliyorlar.
Karagümrük ve Fenerbahçe ise, dün, taraftarlarını ziyadesiyle tatmin eden bir seviyeyi alana yansıttılar.
Toplam tam dokuz gollü bir maç oldu.
Geçen hafta, İngiltere liginde, Manchester kentinin iki grubu karşılaşmış, orada da yeniden dokuz gollü bir maç izlenmişti. Manchester City, Manchester United’ı 6-3 yenmişti o maçta.
City’nin teknik yöneticisi Pep Guardiola isteseydi, rakibine 6-0’lık bir hezimet de yaşatabilirdi. Skor tabelasında 6-0 muharrir ve maçın bitmesine daha yaklaşık yarım saat varken, golcülerini kenara çekip tıfıl oyuncuları alana sürdü ve sonuç o denli 6-3 oldu.
Yıllar evvel, yeniden İngiltere liginde ve yeniden bir Manchester City maçında, bu sefer Manuel Pellegrini teknik yönetici iken, rakip kadroya 15 dakikada dört gol atarak skoru 6’ya ulaştıran golcü Kun Agüero, o süratle pekala diğer goller de atabilecekken kenara çekilmişti.
Rakibini rezillendirmemek de sportmenlik içerisinde sayılabilir.
Lafı futboldan siyasi hayata getireceğim lakin bu yazıda şimdiye kadar anlatmaya çalıştığım sportmenlik anlayışını siyasi hayatımıza uyguladığımda kendi kuralıma karşıt davranır mıyım telaşına sahibim.
Şu kadarını söyleyip ikinci habere geçeyim: Siyasi hayatta da rakipler hakkında anlayışlı ve saygılı davranmak gerekiyor. Zira iktidar-muhalefet istikrarı daima tıpkı kalmıyor demokrasilerde; bugün iktidar olan yarın muhalefete düşebiliyor; anlayışlı olmak bundan ötürü gerekli. Bizde siyaseti izleme yaşı bayağı aşağılarda, gençler hatta çocuklar bile siyasi hayatı yakından izliyorlar; saygılı lisan de bunun için gerekli.
Beklenmeden gelen itiraf
Dikkatimi çeken ikinci haber, AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın bir açıklamasıyla ilgili.
Kendisinin “Ülkemizin en büyük gençlik hareketidir” diye tanımladığı ve en son New York / Manhattan’da dev bir bina inşa ettirdiği haberiyle gündeme gelen TÜGVA örgütünün genel heyetinde konuşmuş Erdoğan ve katılanlara yaptığı konuşmanın bir yerinde “Yolsuzluğun olmadığı, yoksulluğun olamayacağı Türkiye’yi biz yaparız; şu an prestijiyle da onun hazırlığı içindeyiz” cümlesini kullanmış.
Okuduğumda, “Acaba dinleyiciler bu cümleyi işittiklerinde ne düşünmüşlerdir?” sorusu zihnime takılıverdi.
Cümleyi size de aktardım, sizler ne düşünürsünüz?
AK Parti 20 yıldır iktidarda.
İlk bunu düşündüm.
Hemen akabinde da, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, cumhurbaşkanı olarak başında bulunduğu ülkede yolsuzluk ve yoksulluğun varlığını kabullendiğini…
Parti kurulmuş ve iktidara yürürken, Tayyip Erdoğan ve kurucu arkadaşları, ‘3 Y’ ismini verdikleri yanlışlıklarla -yolsuzluk, yoksulluk ve yasaklar ile- gayret edeceklerini seçim kampanyalarında ısrarla kullanmışlardı.
O devirde, seçimi kazanıp iktidara gelmeye hazırlandıkları ülkede, kitleler, ‘yolsuzluk, yoksulluk ve yasaklar’ ile çaba edecek bir siyasi takım bekleyişi içerisindeydiler.
Kampanya o bekleyişe karşılık vermekteydi.
Aradan koskoca bir 20 yıl geçmiş, AK Parti’nin başkanı artık de Tayyip Erdoğan ve gençlerin önünde o üç bahisten ikisinin -yoksulluk ve yolsuzluğun- hala varlığını ülkede sürdürdüğü itiraf ediliyor…
“Şu an itibariyle” onlarla gayrete hazırlanıyorlarmış…
Üçüncü husus olan ‘Y’ -yasaklar- ne durumda?
An itibariyle o da gündemde varlığını koruyor.
Gün geçmiyor ki, AK Partili il-ilçe belediyelerinin birinden, her yıl yapılmasına alışılmış şenliklerin yahut çeşitli örgütlerin davetiyle verilmek istenen konserlerin iptal edildiği haberi gelmesin…
Daha kıymetlisi de, Meclis’e AK Parti tarafından sunulmuş ve sunulduğu haliyle yasalaşırsa haberler ve yorumların anayasada öngörüldüğü hürlük içerisinde insanlara ulaşmasını engelleyecek bir tasarının varlığı…
‘Dezenformasyon yasası’ ismiyle reklamı yapılan, fakat meslek örgütlerinin ‘sansür yasası’ saydığı düzenleme ile ülkeye ‘yeni yasaklar’ gelmiş olacak.
Şunu bilelim: Yasa tasarıdaki haliyle daha evvelce olsaydı bir yıl içerisinde kamuoyunun bilgisi dahiline girmiş pek çok olaydan habersiz kalınacaktı.
Yolsuzluk ve yoksullukla ilgili haberlerden…
İyi mi olacaktı? Yasa çıkıyor, sonrasında o çeşit haberler hakkında malumat sahibi olmayacak hale gelmemiz güzel bir şey mi?
Ne dersiniz, düzgün mi?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.